لطیف
حسنی، بهبود قلیزاده، محمود فضلی، آیت مهرعلی بیگلو و شهرام رادمهر که همگی
عضو شورای مرکزی گروه "یئنی گاموح" هستند در اعتراض به حکم دادگاه
انقلاب تبریز و شرایط بد زندان تبریز پانزده روز است که در اعتصاب غذا به سر می
برند. اردیبهشت ماه امسال دادگاه انقلاب تبریز هر پنج نفر را به اتهام تبلیغ علیه
نظام و تشکیل گروه غیر قانونی در مجموع به 45 سال حبس تعزیری محکوم کرده بود که در
دادگاه تجدید نظر هم تایید شد.
تلاش
خانواده ها، وکلا و همچنین فعالین حقوق بشر برای رسیدگی مسئولین جمهوری اسلامی به
خواسته های این فعالین آذربایجانی هنوز نتیجه ای نداده است. از طرف دیگر اصرار
خانواده ها برای پایان دادن به اعتصاب غذا از سوی این فعالین نیز تا بحال عملی
نشده و همین مسئله با توجه به وخیم تر شدن وضعیت جسمانی آنها، نگرانیها را
شدیدا افزایش داده است.
روزشمار
این اعتراض بنا تا روز پانزدهم بنا به گفته های خانواده های این فعالین به صورت
زیر بوده است:
روز
1-ام (روز 22-ام تيرماه)، شروع اعتصاب غذای نامحدود با تسليم نامه ای به مسئولين
زندان تبريز و خطاب به رئيس دادگستری آ.ش، با محتوای اعتراض به روند دادرسي، و
شرایط بد زندان.
روز
2-ام (روز 23-ام تيرماه)، هيچ واکنشي از سوی مسئولين مربوطه صورت نمي پذيرد.
روز
3-ام (روز 24-ام تيرماه)، افت شديد فشار خون محمود فضلي و انتقال او به بهداری
زندان جهت مداوا، ممانعت ايشان از تزريق سرم قندی به بدنش. او جانباز است و کیسه
صفرای بدنش را از دست داده است.
روز
4-ام (روز 25-ام تيرماه)، هر پنج اعتصاب کننده بی حال هستند. همگی به منظور تست
سلامتي، به بهداری زندان منتقل مي شوند.
روز
5-ام (روز 26-ام تيرماه)، اولین واکنش مسئولین؛ تهدید خانواده ها از سوی دادستان
تبریز مبنی بر تبعید اعتصاب کنندگان. پزشک قانونی زندان: بيماری پروستات و کليه ی
بهبود قليزاده نیاز به معاینه فوری پزشک متخصص دارد.
روز
6-ام (روز 27-ام تيرماه)، ملاقات خانواده ها با اعتصاب کنندگان، "آنها حاضر
به شکستن اعتصاب خود نیستند.". دادستان تبریز: " هنوز نمرده اند؟!"
رئیس دادگستری تبریز: “آن قدر گشنه بمانند تا بميرند، من بعد رمضان مي توانم به
پرونده برسم."
” روز 7-ام (روز 28-ام تيرماه)، بی حالی و سرگیجه
شدید در اعتصاب کنندگان و انتقال همگی به بهداری تبریز. رئیس زندان تبریز در جواب
خانواده ها: " اگر بمیرند هم، خودکشی محسوب می شود که امری عادی است در زندان
تبریز."
روز
8-ام (روز 29-ام تيرماه)، خونريزی معده ی شهرام رادمهر و انتقال او به درمانگاه.
انتقال همه ی اعتصاب کننده گان به بيرون از زندان تبريز. کسی از محل آنها
مطلع نیست. نگرانی خانواده ها قابل توصیف نیست.
روز
9-ام (روز 30-ام تيرماه)، دادستان تبريز خطاب به خانواده ها: "با دستور
غلامحسين محسني اژه ای، دادستان کل کشور، آنها را به تهران تبعيد کرده ايم."
زندان اوین از قبول اعتصاب کنندگان به خاطر وضعیت جسمانی وخیم خودداری کرد. اعتصاب
کنندگان با دستبند و پابند در اتاقک فلزی ماشین ون در حیاط زندان اوین منتظر
هستند.
روز
10-ام (روز 31-ام تيرماه)، اعتصاب کنندگان بین زندانهای اوین و رجایی شهر کرج در
حال پاسکاری هستند. هیچکدام از زندانها مسئولیت جان آنها را نمی پذیرد. اصرار
دادگستری تبریز مبنی بر عدم اعاده آنها به تبریز. بي خبری کامل در بین خانواده ها.
روز 11-ام (روز 1 مرداد)، انتقال اعتصاب کنندگان به انفرادی زندان
اوین. دو تن از وکلای اعتصاب کننده گان از پيگيری های مکرر موفق به ملاقات کوتاه
آنها در زندان اوين می شوند. اعتصاب ادامه دارد. وضعيت جسماني اعتصاب کنندگان روز
بروز وخيمتر گزارش مي شود. خانواده ها اجازه ملاقات نیافتند.
روز 12-ام (روز 2 مرداد)، تماس تلفنی کوتاه اعتصاب کنندگان: "
ما در قرنطینه زندان رجایی شهر هستیم. اینجا یک آشغال دونی است". محمود
فضلي، شهرام رادمهر و يوروش مهرعلي بيگلو خونريزی معده دارند. دکتر لطيف حسنی حالش
خوب نیست، او ناراحتي شديد قلبي دارد.
روز
13-ام (روز 3 مرداد)، هيچ خبری از شرايط نگهداری و شرايط جسماني اعتصاب کنندگان
نيست.
روز
14-ام(روز 4 مرداد)، زندانیان بند سیاسی رجایی شهر در تماس تلفنی: " آنها
اینجا هستند. به شدت لاغر، ضعیف و رنگ پریده هستند". اعتصاب کنندگان اجازه
تماس تلفنی ندارند.
روز 15-ام (روز 5 مرداد)، خانواده ها پشت در زندان رجایی شهر
هستند. به آنها اجازه ملاقات داده نشد.
و
اعتصاب همچنان ادامه دارد...
لینک
خبر: http://www.iranhrc.org/?lan=fa&p=698
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر