«سئودیین کیشینین خیانتی، سئومدیین کیشینین معناسیز
صداقتین‌دن یاخشی‌دی». نعوذبه لله، بو نه آخماق سؤزدو، لاپ‌دان آغزیم‌دان چیخان…. البته،
هر ایکی حادثه‌ده یاخشی بیر شئی یوخ‌دو، ایت عذابی‌دی هر ایکی‌سی. اما سئوگی ندیر،
خیانت ندیر، یاشایانلار داها یاخشی بیلر...
…بابامین اؤلومون‌دن ۷-۸ ایل کئچمیش‌دی.
الین‌ده نسه یامایان ۸۰
یاش‌لی ننه‌م همیشه گون دوشه‌ن آستانادا اوتورموش‌دو.
بیز، دسته قیزلار – ایکی-اوچ
داییقیزی-بیبیقیزی-امیقیزی اونون دؤوره‌سینه ییغیشیب ننه‌مین بیزه توی احوالاتلارین‌دان،
آتا-آنالاریمیزین، عمی داییلاریمیزین، بیبیلریمیزین نئجه ائوله‌نمه‌سین‌دن، سئوگیلرین‌دن،
ناکام آشکلارین‌دان-زاددان دانیش‌دیرماق اوچون دوشوک سواللار یاغ‌دیریردیق. ننه‌م اول-اول
«ایشیغین قاباغین‌دان چکیل»، «قاچ قورشاغی‌می گتیر» کیمی نازلانما-بویروقلاردان سونرا
آغزینی آچماق ایسته‌یه‌ن‌ده، قیزلاردان بیرین‌دن قفیل بیر خاهیش گل‌دی: «آی نا، (آنا
یعنی) لله‌نین (بابامیزا لله دئییردیک) اهوالاتلارین‌دان دانیش».
الله‌نین اهوالاتلاری ان
ماراق‌لیلاری ایدی. عادته‌ن، ننه‌م بو اهوالاتلاری هامام‌دا چیمرکه‌ن دانیشیردی. دلیل-ثبوتلار
دا الینین آلتین‌دا. «بری وئر الووی»، قوروموش بارماقلاری ایله الیمیزین ایچینی تپه‌سینین
اورتاسینا سورتوردو. «گؤردون نئجه یاریغ‌دی باشیم»، حقیقته‌ن ده قادینین کلله سومویو
آرالی ایدی. بو اوزده‌ن باشینا آز قالا یورغان ساریییردی.
الله‌نین گزدیی قادینی دؤیموشدوم. بولاق‌دا پالتار یویوردوم، بیر
ده گؤردوم، بولاغین اوستون‌ده دایانیب. ناتاراز بیر داشی آتدی باشیما، سونراسینی بیلممیشه‌م».
و یاخود بؤیرون‌ده‌کی بالاجا شیشی گؤستریب، بیلدییمیزه رغمه‌ن بیر ده سوروشوردوق،
«بونا نه اولوب؟ لله‌ن یاباینان ووروب؟ نیه؟ او قدر قیسقانج ایدی کی؟
ننه‌مین بده‌نی ارین‌دن قالان
خاطره‌لرله زنگین ایدی. عادته‌ن او، بو خاطره‌لری هامام‌دا عکس-سدا وئره‌ن سسله، ایانی
وسایتلرله (بیر اینتیم‌لیک ده هامامین بوینونا) دانیشیردی. بو مؤوضولار هاماما عایید
ایدی. بو سارساق قیز هامام‌دا دئییلکه‌ن، نیه بو سوالی وئردی کی؟
ننه‌م الینی قاشینین اوستونه
قویوب داروازا طرفه باخ‌دی. هان‌دان-هانا سانکی کیمین‌سه گلمدیینه امین اولان‌دان سونرا
باشلادی: «بیر دفعه تایادان اوت چکیردیم. یازیق جانیم، دره محله‌دن تپه محله‌یه بیر
آداما تای اولمایان جانیم. خانیم اولوب، خانیملارا قوشولمایان جانیم…» ننه‌می اؤزون
اوخشامادان یایین‌دیرماق اوچون بیریمیز تئز دیللندیک «هه» ننه‌م باشلادی: «هر ایشی
من گؤروردوم. او واخت اوتو پرئسله‌ییب تای ائل‌مک زاد نه گزیردی. تایادان قورو اوتو
قیراینان (اوت چکمک اوچون اوجو قارماق اولان اوزون دمیر آلت) چکیردیک. من ده حیوانلارا
اوت چکیرم. لله‌ن بی کیمی یاتیر ائوده. بیر ووردوم، قیرانی، ایکی ووردوم. بیر ده چکه‌ن‌ده
اوت یئرینه نیه‌سه ایلیش‌دی. دارتدیم گؤردوم بیر باغلامادی. بیر قشنگ، آل قیرمیزی،
نارینجی قیراقلاری اولان قاستینکه‌یه (یایلیغا) بیر بوکوم شئی باغلاییبلار. آچدیم گؤردوم
آراسی دولو شاقالات، دوخی، سابون... او واخت سابون زاد تاپیلمیردی، پالتاری چوخ واخت
گیلابیینان یویوردوق. اورییمه گل‌سه ده، پیس شئیی آغلیما یاخین قویمادیم، دئدیم، بلکه
لله‌ن منه پادارکا ائلیجگ. هم ده قورخوردوم دا، لله‌ننه‌ن» .
«هه» - خورلا دیللندیک.
«قاییتدیم، بوکدوم تزه‌دن
اوولکی کیمی دورتدوم اوتون آراسینا، همنکی یئرینه. گلدیم ائوه. باشلادیم گؤزله‌مه‌یه.
اما بالا ، پادارکا-زاد نه گزیر. آرابیر یوخلاییرام باغلامانی، گؤروره‌م هله اوردادی.
بیر گون باغلاما یوخ اولدو. اما داها باغلامانی من گؤرمدیم. هئکتاردا ایشلییردیم...
زول‌مو-ذلتی چوخ جانیم... باخیردیم آروادلارا، گؤروم کیمنه‌ن بو دوخونون ایگی گلر.
ایگی ده یادیم‌دادی ها. ائله ایندی ده بورنومون اوجون‌دادی. بیر جور اتیر ایدی.
باخیرام، هئچ کیمنه‌ن ای-زاد گلمیر. بیری وار ایدی، چنگینین، لوتونون
بیری... بیزه بیرقه‌دیر (بریقادیر) قویموش‌دولار. بو گلیب ایشه باخان‌دا، گؤردوم هه،
بون‌دان گلیر بو ای. توستوم تپه‌منه‌ن چیخ‌دی. بیر گون دئمدیم، ایکی گون دینمدیم، بیر
گون ده دؤزمه‌ییب دئدیم کی، «اششی-اشی، ائله اولوب کی، سن آپاریب، آروادلارا دوخو وئریرسن؟
اوندا لله‌ن، الله رهمت ائل‌سین، - ننه‌م بو یئرده آغلام‌سینیردی - دئدی کی، واللاه،
آی سونا، من او آروادا تاپشیرمیشام، سنه آز ایش وئرسین، بیز بوردا قریبیک، کیمیمیز
وار؟… اما آللاهچونا من هئکتاردا یونگول یاراق ایشلدیم. اونا باخما، للؤن منی چوخ ایستییردی،
ایندی ایسته‌مهسون، (لله دونیادان گئده‌لی ۸
ایلده‌ن چوخ ایدی) دئییردی کی، بیر یارلی-یاراشیق‌لی ائو تیکه‌جه‌م،
اوزو گونچیخانا آغوشگه (پنجره – «آکوشکا») قویاجام. پنجره‌نین قاباغین‌دا قیزیلگوللر
اک‌جه‌م، سحر آغوشگه‌نی آچیب گوللردن شئه‌لی-شئه‌لی ییغاجاغ‌سان»…
کیشی باشقا قادینلا گؤروشوب،
آروادینی دا اجب آلدادیب. ایلک باخیش‌دا بئله گؤرونوردو... ننه‌م بونو بیلممیش دئییل‌دی.
بئله اهوالاتلار بیر دئییل‌دی، ایکی دئییل‌دی. حتی بیر دفعه ننه‌مله بازارا گئدن‌ده
لله‌م یقین کی، ماراق‌لی خاطره‌لر اویادان بیر قادینی پیشتاختانین دالین‌دا بادیمجانساتان
گؤرور. ائله ننه‌مین یانین‌دا اونا یاخینلاشیب ایکیمه‌نالی سوروشور «بادام جان، نئچه‌یه‌دیر؟»
بونلاری بیزه دانیشدیقجا او گاه گولور، گاه دا کین پوسکوروردو.
بو نه موناسیبت ایدی؟ بو
نه یارالار ایدی؟ بلکه آرادا باش یاران، یابادان یاپیشان بیر سئوگی وارمیش؟ آخی بوتون
بادام جانلارا باخمایاراق، ننه‌م قیرخ-اللی ایل سونرا بو اهوالاتی کؤوره‌له-کؤوره‌له،
گنج‌لیک و سئوگی خاطره‌سی کیمی و ارینین براتلرینه اینانا-اینانا، اینانماق ایسته‌یه-ایسته‌یه
دانیشیردی…
سئوگی بودور، یقین، عذاب
چکیرسن، خاتیرلاییرسان، اینانیرسان، اینانماق ایستییرسن، خیانت‌سه، باغلاما کیمی، بیردن
قارشینا چیخیر، ایگینی، دادینی، رنگینی اونودا بیلمیرسن…
Kulis.az
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر