برای پنج عزیز دربند- عطیه طاهری

اعتصاب غذا آخرین و بغرنج ترین انتخاب یک مبارز است . آنجایی است که تن نیز امری سیاسی میشود . مبارز از آخرین داشته اش در راه عقیده چشم پوشی میکند و شما پنج عزیز دربند – محمود فضلی ، آیت مهرعلی بیگلو، بهبود قلی زاده ، شهرام رادمهر ، لطیف حسنی – بیست و شش روز است آخرین راه را دراعتراض به حکمی ناعادلانه انتخاب کرده اید.

بر هیچ سوژه ی سیاسی پوشیده نیست که در سرزمین ما تشکیل گروههای سیاسی غیر مسلح هیچ مغایرتی با قانون اساسی ندارد و شما بخشی از فعالان هویت طلب ترک که زبان مادری وفرهنگشان در سایه ی استبداد به محاق رفته، به این باور رسیده اید که ادامه ی فعالیتهای سیاسی و اجتماعی تان با تشکیل حزبی قانونی ممکن خواهد بود. این نوع فعالیت حقی است که هیچ کس نمی تواند از شما سلب کند .
بر این باورم که شما به ناحق بازداشت ،محاکمه و زندانی شده اید و این حق شماست که آخرین و دردناک ترین راه را در ادامه ی آنچه غیر قانونی بر شما رفته انتخاب کنید . انتخابی که منجر به تبعید شما در شرایطی تلخ و تکان دهنده از زندان تبریز به زندان رجایی شهر شد .
دریغ و افسوس ،سرزمینی که در آن زندگی میکنیم ، با دموکراسی با متفاوت بودن ، بازبان وفرهنگی متفاوت از آنچه اعمال میشود بودن ، با دیگر گونه اندیشیدن سر آشتی ندارد تا جان تک تک شهروندانش غنیمتی باشد برای آبادانی اش .
اما به یقین که میدانید جانتان و سلامتی تان برای تک تک اعضای خانواده ،دوستان و همفکرانتان و انها که دل در گرو حقوق بشر و دموکراسی نهاده اند عزیز و گرامی است .
در حال حاضر سلامتی شما یکی از جدی ترین اولویتهای اعضای خانواده و فعالان هویت طلب آذربایجان است ومن امیدوارم به حرمت عشقی که تک تک اعضای خانواده به شما دارند ، به احترام نگرانیهای شبانه روزی دوستان و همفکرانتان ، به حرمت قوام دموکراسی و به حرمت دوام اندیشه تان که نیاز مبرم به حیات شما در عرصه ی سیاست و اجتماع دارد ، به اعتصاب خود پایان دهید.