اعترافات تاریخی قالیباف: آذربایجان در بی‌عدالتی و تبعیض، اول است

 قالیباف، شهردار تهران و نامزد انتخابات ریاست جمهوری ایران در مصاحبه ی خود با فارس به سالها تبعیض و ظلم بر آذربایجان اعتراف کرده و آن را ناشی از “سیاسی کاری” دانسته است.وی که خود از سردمداران رژیم ایران و موافقین سیاستهای تبعیض آمیز علیه آذربایجانیان بوده است اعتراف می کند: “چرا همین آذربایجان که سر ایران است باید امروز دچار تبعیض و بی‌عدالتی باشد و از بسیاری از مناطق و استان‌های دیگر که توسعه را دیرتر از او آغاز کرده‌اند و به اندازه او هم استعداد و استحقاق نداشته‌اند، عقب‌تر بماند؟. هر مسئولی که به قدرت رسیده است به خود اجازه داده است بدون در نظر گرفتن استعدادها و استحقاق‌ها و تنها بر مبنای سلایق شخصی و سیاسی، منابع و سرمایه‌های ملی را در مناطق مورد علاقه خودش سرمایه‌گذاری کند‌.”

وی ادامه می دهد: “آیا جایگاه آذربایجان و تبریز امروز در حد نام و افتخارات فراوان این خطه است؟ تبریزی که همواره شهر اولین‌ها بوده است. اولین مدرسه، اولین چاپخانه‌، اولین تئاتر‌، اولین نشریه، اولین بلدیه و … آیا امروز باید در بی‌عدالتی و تبعیض اول باشد؟”
این سردار سابق سپاه اعتراف می کند: “یکی از متخصصان خارجی، بعد از بازگشت از آذربایجان، در جلسه‌ای به صراحت گفته بود که وجود آذربایجان برای تولید محصولات کشاورزی برای یک کشور ۱۰۰ میلیونی کافی است. اگر کشاورزی استان به شکلی علمی و کارآمد مدیریت شود محصولات استان چند برابر شده و نه تنها پاسخگوی نیازهای داخلی خواهد بود بلکه می‌توانیم با صادرات آنها هم بر رونق اقتصاد استان و هم بر افزایش صدارات غیرنفتی کشور بیفزاییم. اما تا وقتی که فارغ‌التحصیلان کشاورزی استان بیکار هستند، روند خروج روستائیان از مناطقشان زیاد است و واردات غیرمنطقی و بی رویه محصولات کشاورزی از خارج، رمق تولیدات داخلی را گرفته است، نمی توان امیدی به رونق کشاورزی استان داشت.”
در ادامه ی مصاحبه ی شهردار تهران با فارس، وی اعتراف می کند دلیل اصلی تبعیض علیه آذربایجان و بایکوت آن از سوی رژیم ایران، فعالیتهای آزادی خواهانه و ترس از استقلال این منطقه است که وی از آن با عنوان “فعالیت چند گروه بی‌پشتوانه مردمی” یاد می کند: “اینکه متخصصان آذری در جای جای میهن عزیز ما حضور دارند نشان دهنده قابلیت‌ها و توانایی‌های بالای آذربایجان در زمینه سرمایه انسانی است. مشکل از آنجا آغاز می‌شود که این خروج، از روند طبیعی خارج شود و باعث خالی شدن استان از ظرفیت‌های انسانی‌اش شود. برای حل اصولی و ریشه‌ای این مهاجرت، باید بدنبال برقراری عدالت توسعه‌ای در کشور باشیم. اینکه ما به بهانه فعالیت چند گروه بی‌پشتوانه مردمی و اقدامات غیردوستانه چند کشور همسایه، جلوی پیشرفت استان‌های مرزی را سد کنیم کاملا نارست و غیرعقلانی است.”
این اعترافات تاریخی، تنها بخشی از ظلم وارده بر آذربایجان است که از سوی یکی از عوامل رژیم جمهوری اسلامی ایران به زبان آورده می شود.