اعتراض رسانه های رژیم به تکذیب حقایق: کبک های سر در برف کرده بلای جان مملکت ​ تکذیب کنید و آبروی خود و کشور را ببرید!

ساوالان پورت : کار به جائی رسیده است که رسانه های رژیم نیز از "تکذیب بازیهای " سران کشور خسته شده و از این همه آبروریزی مملکت ناراحتند. 

چک (دزدی ) ۷۰ میلیون دلاری طهماسب مظاهری در آلمان توقیف شد. مسئولین مملکت اول تکذیب بعدا سناریو نویسی کردند تا به قول خودشان مسئله "کنترل " کنند.

اهانت هایی که در مصر به احمدی نژاد و ایران شد، لنگه کفش هایی که در قاهره به احمدی نژاد پرتاب شدند همه واقعیت هایی هستند که دولت باز هم تکذیب کرد.

سایت عصر ایران در انتقاد از این عملکردها  می نویسد "این قبیل مسوولان که عادت به تکذیب همه چیز دارند ، بدانند امروز ، دوران نادرشاه و کریم خان زند و قاجار نیست ، عصر ارتباطات است و همه چیز ، زود به سمع و نظر جهانیان می رسد. دانستن این نکته ، نیاز به ضریب هوشی بالایی هم ندارد."
-------------------------------------------------------------------------

عصر ایران - یکی از آفات برخی از سیاستمداران و دولتمردان ایرانی چه در گذشته و چه در حال این بوده است که معتقد به انفصال کامل " فضای خارج  و داخل  کشور " هستند و وقتی به بیرون از کشور می روند بر این گمانند که کسی در داخل از رفتارها و اظهار نظرهای آنها باخبر نمی شود و وقتی هم در داخل هستند بر این گمانند که رفتارها و اظهار نظرهای آنها بازتاب خارجی ندارد!

این اما گمان باطلی است چرا که به مدد ابزارهای اطلاع رسانی جدید، مرز بین داخل و خارج بسیار کمرنگ شده است.

به دو مثال که اخیراً رخ داده است توجه کنید:

چند روز پیش طهماسب مظاهری وزیر سابق اقتصاد و رییس سابق بانک مرکزی کشورمان در فرودگاه دوسلدروف آلمان به دلیل همراه داشتن یک چک به ارزش 54 میلیون یورو توقیف شد. گویا مظاهری چک را برای پرداخت هزینه های یک شرکت خانه سازی به ونزوئلا می برده است اما در هنگام ورود به آلمان ، همراه داشتن این چک را اظهار قانونی نکرده بود.

 این خبر برای نخستین بار در چند رسانه خارج از کشور منتشر شد و متعاقب آن وقتی خبرنگاران داخلی با آقای وزیر سابق تماس بر قرار می کنند از اساس منکر این موضوع می شود و می گوید در حال ارزیابی صحت و سقم این خبر است!

این در حالی است که با گذشت چند ساعت از این اظهارات آقای وزیر خبرهای تکمیلی از این حادثه در بسیاری از رسانه ها منتشر شد و حتی مسؤولان شرکت ایرانی خانه ساز در ونزوئلا (کیسون) و سفارت ایران در این کشور ، خبر را تأیید کردند و توضیح دادند که مظاهری ، کار خلاف قانونی انجام نداده بود.

واقعاً چرا یک مقام سابق کشورمان خبری را که درست بوده و مشخصاً معلوم بوده فضای گردش اطلاعات و اطلاع رسانی در ورای مرزها این موضوع را به زودی کالبد شکافی کرده و به زودی جزییات بیشتری از آن را منتشر می کنند، تکذیب می کند؟ آیا جز این است که وزیر سابق بر این گمان بوده که "دروغ احتمالاً مصلحتی(!)" او از پرده بیرون نخواهد افتاد؟! بی آن که توجه کند که رفتارهایی  این چنین ، بر آبرو و اعتبار مقام تکذیب کننده   چوب حراج می زند!

نمونه دیگرش ، تکذیب حمله به احمدی نژاد در قاهره است. رئیس جمهور کشورمان ، در یکی از برنامه هایش از مسجد امام حسین(ع) قاهره دیدن کرد و مورد استقبال مردم حاضر در آن قرار گرفت. در میان آن استقبال گرم ، یک مرد جوان ، لنگه کفشی را به سمت احمدی نژاد پرتاب کرد که البته  در قیاس با ابراز احساسات مردم در این مسجد - که عمدتاً شیعه بودند - اتفاق کوچکی به شمار می رفت.

با این حال ، رئیس دفتر حفاظت منافع ایران در مصر ، در گفت و گو با یک رسانه مصری ، این اتفاق را از بیخ و بن تکذیب کرد و مدعی شد: اخبار مربوط به حمله به احمدی نژاد تلاشی برای ضربه زدن به روابط ایران و مصر است.

این تکذیبیه در حالی بود که عکس و فیلم این حمله در بسیاری از رسانه های جهان منتشر شد و متعاقب آن ، رامین مهمانپرست ، سخنگوی وزارت خارجه کشورمان ، با بی اهمیت خواندن این حمله ، اظهار داشت اتفاق رخ داده ، نشان دهنده موضع قاهره نیست که البته حرف درست هم همین است.

حال وقتی عالی ترین مقام دیپلماتیک کشورمان در مصر ، اتفاقی که جلوی چشم جمعیتی قابل توجه رخ داده و دوربین ها نیز آن را ضبط کرده و رسانه های نیز منشترش کرده اند را بدون هیچ خجالتی ، تکذیب می کند و تازه منتشر کنندگان خبر را متهم می کند که می خواهند به روابط دو کشور ضربه بزنند!
آیا شب را روز جلوه دادن و روز را شب ، آن هم توسط مقامات رسمی ، به جز بردن آبروی خود افراد ، حیثیت کشور را هم بر باد نمی دهد؟!

توصیه  مختصر به این سیاستمداران و مقامات کنونی و سابق کشورمان این است که یک بار و برای همیشه بر پیش فرض " انفصال فضای اطلاع رسانی داخل و خارج از کشور" مهر باطل بزنند و بدانند که رفتارها و اظهارات آنها چه در داخل و چه در خارج از کشور انعکاس می یابد و چون کبکی نباشند که سر در برف کرده و منکر همه چیز می شود!

در این صورت وقتی در خارج از کشور هستند باید بدانند که مردم داخل اظهارات و رفتارهای آنها در بیرون از مرزها را تعقیب می کنند و وقتی در داخل سخنی می گویند و کاری انجام می دهند واقف باشند که مردم دیگر کشورهای جهان این رفتارها و اظهارات را می بینند و می شنوند و مهم تر این که بدانند امروز ، دوران نادرشاه و کریم خان زند و قاجار نیست ، عصر ارتباطات است و همه چیز ، زود به سمع و نظر جهانیان می رسد. دانستن این نکته ، نیاز به ضریب هوشی بالایی هم ندارد.