اعتصاب غذا تا
شکستن اعتصاب غذای برادرانمان در این روزهای و با گذشت 21 روزاز اعتصاب غدا و
شدیدتر شدن وضعیت فعالین فرهنگی ،مدنی و سیاسی آزربایجان محمود فضلی ، یوروش مهر
علی بیگلو، بهبود قلی زاده، لطیف حسنلی و شهرام رادمهر چه بنویسم و چه بگویم نمی
دانم. چرا ما ملت آزربایجان در این شرایط نمی توانیم کاری انجام دهیم نمی دانم،
بلکه هم قصور از ما فعالین آزربایجانی است که نتوانستیم اهمیت این موضوع را به ملتمان
توجیه کنیم .
هرکدام از این
فعالین آزربایجان که هم اکنون در زندان رجایی شهر در شرایط بسیار بد اعتصاب غذا به
سر می برند اهداف یا منافع شخصی ندارند که هیچ بلکه از لحاظ شخصی هم خود و هم
خانواده هایشان نیز در طول سالها فعالیتشان شرایط بسیار سختی را تجربه کرده اند .
تنها چیزی که امروز آنها را اینگونه راسخ در مسیر اهدافشان نگه داشته ایمان به
راهی است که قدم در آن نهاده اند و به هیچ دلیلی و در هیچ شرایطی تا رسیدن به این
اهدافشان کنار نکشیده اند. خواستن حق تعیین سرنوشت، گرفتن حق تحصیل به زبان مادری
،جلوگیری از به تاراج رفتن منابع طبیعی آزربایجان،حمایت از زنده ماندن موسیقی اصیل
آزربایجانی ، زنده نگه داشتن فواکولور و فرهنگ غنی آزربایجانی ،تلاش برای جلوگیری
از تحریف تاریخ آزربایجان به دست انسانهای! فاشیست و شوئونسیتها و صدها فعالیت
مدنی دیگر چگونه میتواند منجر به صدور حکم 9 سال زندان برای فعالین آزربایجانی
شود؟ آخرین باری که در زندان تبریز بودم یادم می آید اشخاصی به خاطر استفاده از
سلاح گرم به 3-4 سال حبس محکوم کرده بودند و حالا چگونه است که به اشخاصی که در
راه بدست آوردن ابتدایی ترین خواسته های انسانیشان به نوست و گفتگو متوسل شده اند .
حکم 9 سال زندان
صادر می شود؟ این حکم صادره به گونه ایست که آیات اعظام از جمله آیت الله بیات
زنجانی را نیز وادار به واکنش کرد ،ایشان در ملاقات با خانواده های این 5 فعال
آزربایجانی با ابراز تاسف و نگرانی از وضعیت موجود، شرایط آینده و دولت جدید را
امیدوار کننده دانسته و بیان نمودند که: “با شرایطی که در این پرونده وجود دارد،
اعمال ماده 18 و بررسی مجدد پرونده مورد نیاز است.” آیت الله بیات زنجانی از اعضای
خانواده این محبوسی خواستند که: “پیغام من را به این 5 زندانی برسانید. آنها نخبه‌های
این ملت بوده و لازم است در اداره این کشور نقش ایفا کنند اما در حال حاضر سلامتی
آنها از همه چیز مهم بوده و از قول من از این عزیزان خواهش کنید که به اعتصاب غذای
خود پایان دهند.”. همه این حرفها این احساس را در انسان به وجود می آورد که
مسئولین امر برای زورگویی و از بین بردن فرهنگ و تاریخ آزربایجان وجلوگیری از
رسیدن مردم به ابتدایی تریت حقشان و برای اینکه حرفشان را به کرسی بنشانند به دروغ
اتهام پان ترکیستی و تجزیه طلبی را متوجه این هزیزان ملت کردهان تا بتوانند آنها
را برای مدتی هم که شده از بین ملت جدا کنند اما غافل ا این که آنها تنها نیستند و
وای اگر روزی برسد که فعالین آزربایجان بخواهند در حمایت از برادرانشان در هر کجای
دنیا دست به اعتصای غذا بزنند و تا آخرین لحظه نیز از خواسته هایشان عقب ننشینند
.!
با هرکدام از این
فعالین به دفعات ملاقات های داشتم که در هر دیدارمان به یقین که حرفهایمان در مورد
حرکت ملی آزربایجان و چگونگی فعالیت بود فقط در یک جمله این که بعد از ملاقات با
هر کدام ار این عزیزان انسان انرژی مضاعفی برای فعالیت به دست می آورد و بر فعالیت
کردن وادامه دادن مبارزه اش هر روز بیش از بیش راسختر می شد. سابقه دوستیم با این
عزیزان بعضا به 12 سال پیش بر می گردد که در طول این سالها خیلی چیزها را از این
عزیزان یاد گرفته ام که در اکثر مراحل زندگی برایم سرلوحه بودند. محمو فضلی (تاریخ
معاصر حرکت ملی ) در اولین دیدارمان اسم من را قبلا از دیگر فعالین شندیده بود
وقتی خودم را معرفی کردم با یک برخورد گرم و سنگین مرا بیشتر از قبل مجذوب خود کرد
چند ساعتی باهم به صحبت کردن پرداختیم از انرژی که در حرف زدن و ابراز عقاید خود
به من می داد خیلی خوشم می آمد محمود کسی بود که دوران جنگ دیده بود ،جانباز بود
در طول 20 وخورده ای سال فعالیتش چندین بار از طرف ادارجات مختلف اطلاعات ایران
بازداشت و شکنجه و باز جویی شده بود .همیشه در بازگویی خاطرات بازداشتها و بازجویی
هایش از چگونگی بحث در مورد به حق بودن حرکت ملی آزربایجان به بازجوهایش صحبت می
کرد طوری که چندین بار چند بازجو با هم در اتاق بازجویی به حرف هایش گوش داده و
برای اینکه زیاد تحت تاثیر محمود قرار نگیرند چند بار از اتاق بازجویی خارج شده و
دوباره بر می گشتند.
محمود فضلی در طول
نزدیک به 24 سال فعالیت مستمرش در حرکت ملی آزربایجان بانی بسیاری از برنامه های
فرنگی مدنی و سردبیر و موسس بعضی از نشریات دانشگاهی آزربایجانی بود وی در مدت
حضور خود در دانشگاه علم و صنعت به همراه دوستانش خدمات بسیاری را به حرکت ملی
آزربایجان به خصوص دانشگاهیان آزربایجانی کردند که نوشتن آنها از حوصله این متن
خارج است. در سال 1385 که اکثر فعالین حرکت ملی آزربایجان بعد از قیامهای خرداد
ماه آن سال از بازداشتگاهای اداره جات اطلاعات شهرهای مختلف آزاد شده بودند به
عروسی مهمود فضلی در شهرستان خوی دعوت شدند که در آن عروسی اکثر فعالین حرکت ملی
از آن جمله یار و برادر با وفای محمود فضلی شهید مهندس امانی و شهید ابراهیم
جعفرزاده ،شهید چنگیز بخت آور و از دیگر فعالین سعید متین پور ،بهبود قلی زاده،
عزیز پور ولی و نزدیک 500 نفر از دیگر فعالین حرکت ملی نیز حصور داشتند که بعد از
گوشت 2 ماه از دستگیری ها و شکنجه های خرداد ماه آن سال این عروسی باعث دلگرمی و
بازگشت دوباره انرژی و یکدلی و اتحاد در بین حرکت ملی شد.که مدیون تفکر و دیدگاه
بزرگ محمود فضلی از شرایط آن روزها بود که در این را ه از مه چیز خود گدشته بود.
وی مهندس صنایع از دانشگاه علم و صنعت تهران می باشند. یوروش مهرعلی بیگلو از
فعالیتهای یوروش در دانشگاه رشت، شهرهای جلفا ،گرگی ، علمدار ، تهران زیاد شنیده
بودم و لی هیچ وقت وی را ندیده بودم (وی موسس نشریه قوپوز در دانشگاه گیلان بود)
تا اینکه برای اولین بار در مطب دکتر علیرضا عبدللهی در شهر اورمیه وی را دیدم .
ساکت و آرام نشسته بود فقط در مورد وی شنیده بودم ،با معرفی دکتر عبدللهی باهم
آشنا شدیم و از آن روز هیچ وقت ملاقات با وی را در شرایط ممکن از دست ندادم چون وی
نیز همچون محمود فضلی و دیگر دوستانمان اساس زندگیش بر مبنای حرکت ملی آزربایجان
گذاشته شده بود و همه ی زندگیش را فدای اعتقادات و افکارش کرده بود. انسانی منتطقی
و بدور ازهیاهو و جنجال، مغزی متفکر که در هر لحظه به پیشبرد اهداف حرکت ملی
آزربایجان فکر می کرد و همیشه در هر شرایطی حتی با مخالفین خود نیز با احترام
رفتار می کرد . وی نیز بیشتر جوانی اش را در بازداشتگاهای تبریز ، اورمو، جلفا،
تهران، اهر و… گذرانده است. وی فوق لیسانس مدیریت از دانشگاه تهران می باشند.
بهبود قلی زاده در شهر قوشاچای کمتر کسی است که اسم بهبود قلی زاده را نشندیده
باشد، با عکاسی معروف آزربایجان ،با گره معروف کوهنوردی و با فعالیتهایش در حرکت
ملی آزربایجان. بهبود قلی زاده در طول فعالیتهایش فعالین زیادی را از لحاظ شخصیتی
،تفکر، ایمان، تربیت کرده و تحویل حرکت ملی آزربایجان داده است.به گونه ای که اکثر
فعالین حرکت ملی وی را میشناسند و به وی احترام می گزارند. اولین بار وی را در
عروسی یکی از دوستان در شهر قوشاچای ملاقات کردم آن روز زیاد وقت بحث و گفتگو نبود
ولی نحوه صحبت کردن ،رفتار و برخورد وی با مردم کاملا برای همه روشن بود به گونه
ای که حتی یک نفر هم از وی شکایتی نداشت . احترام به همه فعالین حرکت از هر فکر و
تشکیلاتی برای وی مهم است .در طول فعالیت خود از طرف اداره جات اطلاعات
قوشاچای،مهاباد،اورمو، تبریز و .. بازداشت و به بدترین شکنجه ها معروض مانده بود
ولی هیچ وقت از عقاید خود یک قدم هم عقب ننشسته است. یکی دیگر از فعالیتهای وی نیز
آگاهی مردم آزربایجان غربی از برنامه های تروریستهای کورد در آزربایجان غربی و
دادن آگاهی برای جلوگیری از فروختن زمین از طرف مردم ترک به کوردهای مهاجر آن منتطقه
بود. دکتر لطیف حسنی اولین ملاقات من با ایشان در تهران بود از ایشان نیز قبلا
حرفهای زیادی شنیده بودم که در اولین ملاقاتمان در تهران که از طریق دوست مشترکمان
حسن رحیمی انجام پزیرفت با وی آشنا شدم با یکدیگر به بحث و گفتگو پرداختیم نکته
مشترکمان این بود که قبلا در مورد همدیگر شنیده بودیم بعد از آن هم چند بار همدیگر
را در تهران ملاقات کردیم و با هم حتی یکبار با دعوت مدیر مسئول روزنامه انتخاب که
آن زمان معاون کروبی نیز بود به دفترشان رفتیم یادم هست که نوع تفکر ، رفتار، بیان
دکتر لطیف حسنی در مورد حقوق از دست رفته ملت آزربایجان آنها را وادار به دعوت
ایشان کرده بود به گونه ای که خواستار شنیدن خواسته های ملت آزربایجان از زبان
ایشان بودند. دکتر لطیف حسنی در مدت تحصیل خود در کشور آزربایجان نیزبه بسیاری از
فرزندان آزربایجان جنوبی چه از لحاظ فکری و چه مشورتی برای تحصیل و حتی شناختن
حقوق اولیه انسانی خود کمک کرده است. مهندس شهرام رادمهر گرچه ملاقاتم با ایشان
فقط به یکبار خلاصه میشود ولی فعالیتهای وی در طی این دوران بسیاری از نسل جوان
حرکت ملی را مجذوب خود کرده است. در ملاقاتم با مهندس رادمهر نوعی سنگینی در نگاهش
و نوع تفکر وی در مورد حرکت ملی آزربایجان و نوع رفتار و بیان وی من را به شنیده
هایم از ایشان مطمئن کرد چرا که بزرگترین دغدغه وی رسیدن حرکت ملی به اهدافش بود و
در این راه بارها از طرف اداره جات اصلاعات شهرهای خیاو، اردبیل، تبریز و… دستگیر
و شکنجه شده است . مهندس رادمهر به خاطر فعالیتهایش در حرکت ملی آزربایجان از
دانشگاه مالک اشتر اصفهان نیز اخراج شده بود. اینها چکیده ای از آشناییهایم از این
فرزندان خلف آزربایجان بود که هر زمان به آنها افتخار کرده ام و خواهم
کرد.امیدوارم مردم عزیز آزربایجان به خصوص فعالین حرکت ملی با اتخاذ تصمیمی برای
کمک بیشتر به این فعالین برای رسیدن به اهدافشان که همانا رسیدن ملت آزربایجان به
حقوق از دست رفته اشان می باشد شرایط لازم برای شکستن اعتصاب غزایشان را فراهم
نماییم. به امید آزادی فرزندان ملت
آزربایجان جنوبی
کسگین دویوشچو
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر