چندی است رسانه های جمهوری اسلامی به لجن پراکنی درباره ی کشور ترکیه پرداخته و رویه ی دوستانه ی پیشین (حدود 10ماه پیش) را پی نمی گیرد.
همانطور که می دانیم جمهوری اسلامی و ترکیه تعهدنامه هایی در جهت همکاری امنیتی بین دو کشور را امضا نموده بودند و روابط به گونه ای دوستانه براساس منافع دو کشور پیش می رفت. تااینکه نسیم این بهار عربی به کشور سوریه می رسد و معادلات سیاسی منطقه زیر و رو می شود.
همچنین موافقت ترکیه با استقرار سپر موشکی ناتو در خاک این کشور نیز بر نگرانی های ایران می افزاید.ترکیه که هم اکنون حزب عدالت و توسه حزب حاکم را تشکیل می دهد در برابر کشتار مسلمانان در سوریه تاب نیاورده و لحن سیاسی خود را در برابر سوریه عوض می کند و جنایات نسل کشی بشار اسد را محکوم می کند. که در این هنگام راس دیگر این مثلث ایده ائولوژیک یعنی جمهوری اسلامی نیز در مقام مدافع سوریه وارد بازی می شود و از اینجا روابط دو کشور ترکیه و جمهوری اسلامی به سردی می گراید. روابطی که نه برمبنای قرابت ایده ائولوژیکی بلکه بر مبنای تامین نیازهای دو کشور شکل گرفته بود.
پ.ک.ک مهره ای که همیشه بازیچه ای بوده است در دست قدرت های منطقه و حالت مبارزگونه ی خود و جان جوانان خود را به راحتی به دست قدرت های منطقه و هواهای این کشورها قرار داده است.
پ.ک.ک زمانی توسط ایران بر علیه ترکیه حتی در خاک ایران مستقر شده بود و در جهت منافع ایران بر علیه کشور ترکیه استفاده می شد. بعد از اینکه روابط دو کشور بهبود یافت و تفاهم نامه های امنیتی نیز بین دو طرف به امضا رسید پ.ک.ک مجبور بود به دنبال بازیگر دیگری باشد و یاحداقل جایگاهی مناسب برای
اهداف تروریستی خود! عراق که کشوری در وضعیت بحرانی به سر می برد و جنگ سراسر این کشور را در برگرفته بود پایگاه خوبی برای رسیدن به اهداف خود یعنی ضربه زدن به کشور ترکیه بود.
بعد از گذشت زمان و نزدیک شدن ترکیه به حکومت خودمختار کردستان عراق و ایجاد روابط نزدیک بین دو دولت و ضربه ی سختی که ارتش ترکیه در پاسخ به شبیحخون تروریستها بربدنه پ.ک.ک وارد نمود عرصه را بر این گروه تنگ تر نمود.
اینبار باز این بازیچه ی قدرت های منطقه بهتر بگوئیم عروسک خیمه شبباز، به دنبال بازیگردانی دیگر بود تا بتواند به حیات خود ادامه دهد. در نهایت توانست به راس دوم مثلث ایده ائولوژیک منطقه یعنی سوریه ی جنگ زده پناه برد . راسی از مثلث که با ترکیه روابط غیر دوستانه ای دارد و دوران ناآرامی را پشت سر می نهد.
فراخوانی گروههای تروریست کرد همچون پ.ک.ک و پژاک برای تجمع به اصطلاح اعتراضی در برابر کنسولگری ترکیه در اورومیه و بدون جواب ماندن این فراخوان بوسیله ی مردم کرد بار دیگر پیش از پیش نشان داد که در منطقه ی سیاسی ایران هیچ حرکتی به اندازه ی حرکت ملی آذربایجان از پتانسیل مردمی بهره نمی گیرد.حرکت ملی آذربایجان قدرتی است که می تواند با مدیریت اصولی و به دور از احساسی گرائی چندین گام جلوتر از دیگر حرکت های سیاسی در منطقه به پیش برود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر