چند روزی بیشتر نیست که خبر انتقالت از زتدان تبریز به اداره
اطلاعات را شنیدم. اما نتوانستم یک روز هم به تو فکر نکنم. چرا؟ مگر تو چه جرمی
کردی؟ آن هم در زندان !! واقعا تو چه کردی که بعد از 5 ماه بازجویی ، باز هم باید
بازجویی ات کنند؟اه چه سوالاتی؟!
آری، تو آنقدر بزرگی که سال ها باید تو را بازجویی کنند تا به
ابعاد فکری تو پی ببرند. یادم هست وقتی در خیابان قدم می زدیم به من گفتی: حامد!
هر انسانی در شرایط مساعد می تواند خوب جلوه کند ، ملاک آن است که از انفرادی و
زندان ، جایی که فشار عصبی کمر هر کسی را خم می کند سربلند بیرون بیای. یقینا تو خم نمی شوی.برای کسی که زندگی اش
مبارزه است، برای کسی که هدفش سعادت خلق است ، برای کسی که با عشق و شرفش زندگی می
کند خم شدن معنی ندارد. افکارت را با انفرادی ها ، با زندان ها نمی توان محدود
کرد. اگر صد بار دیگر امتحان کنند باز تو همان مهدی حمیدی ، باز همان انسان شریف ،
باز همان انسان شجاع و باز همان انسانی بسیار انسان هستی..
منبع: صفحه ی فیس بوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر