روز جهانی کارگر در حالی جشن گرفته می شود که کارگران در
آزربایجان جنوبی یکی از بدترین سالهای خود را سپری و به
اکنون کمتر کارخانه ، واحد تولیدی و کارفرمایی است که به
کارگرانش مقروض نباشد. عملاً طی سال های گذشته علی رغم دروغ گویی های دولت شغلی
ایجاد نشده در حالیکه واحد های بیشمار تولیدی نابود شده و کارگران آنها بیکار شده
اند. معظل عدم دریافت دستمزد و مزایا دامن حتی بخش دولتی را نیز گرفته است .
کارگران زن از مزایا و حقوق به مراتب کمتر نسبت به مردان در رنج هستند و گزارش
هایی از دست اندازی و رفتار نامناسبت به آنان گزارش می شود. کارگران بخش کفش و کیف
آزربایجان ، فرش آزربایجان و صنایع دستی وضعی به مراتب بدتر از واحد های صنعتی را
تجربه می کنند. کارگران ساختمانی و شاغل در بخش کشاورزی به مراتب در شرایط بدتری
هستند و از تامین اجتماعی محروم می باشند.
به کارگران اجازه استفاده از حق اعتصاب و تجمع داده نمی
شود و فعالین کارگری به شدید ترین وضع سرکوب و زندانی می شوند.شکاف های اجتماعی و
اقتصادی بین اقشار جامعه به شدت در حال تزاید بوده و هر روز بر فقر حاشیه نشینان
افزوده می شود. مهندسین و نیروی متخصص واحد های مختلف با سرعت باور نکردنی فقیر تر
شده و از تعداد اقشار متوسط جامعه کارگری کاسته و بر فقیران افزوده می شود.
از سوی دیگر دولت به عنوان سرمایه گذار عملاً در آزربایجان حضور ندارد
و بروکراسی اداری نیز از سرمایه گذاری در آزربایجان جلوگیری و یا حداقل آن را مشکل
تر ساخته است . رشد نقدینگی باعث تورم بیش از حد شده و مزدبگیران در آزربایجان
شرمنده اهل و عیال هستند.
تخریب شدید محیط زیست توسط رژیم ایران در آزربایجان از
قبیل خشک کردن عمدی دریاچه اورمیه ، تخریب جنگل های قره داغ ، آلودگی آب ، هوا و
خاک زندگی را سخت و در کنار آن عدم برنامه ریزی و سرمایه گذاری در بخش گردشگری
آزربایجان ، توریسم را رنجور و شاغلان آن را در آزربایجان بیکار یا سخت در معرض
آسیب قرار داده است .
در مجموع تابلوی پیش چشم ،هر ناظز بیطرفی را مجاب می کند
که وضعیت کارگری در آزربایجان به مراتب نامطلوب تر از نرم کشوری ایران است . در
کنار آن تبعیضات ملی و زبانی و فرهنگی بر علیه آزربایجان و فقر اقتصادی دامنگیر
مناطق پیرامونی نسبت به مرکز ،شهر ها و روستا های آزربایجان را مستعد مهاجرت به
مناطق فارس نشین نموده و ملت تورک آزربایجان را گرفتار انواع مشقات کرده است .
فاجعه وقتی بیشتر رنج آور می شود که می بینیم تروریسم
وارداتی از ترکیه و عراق از طرف گروههای تروریست کرد منطقه آزربایجان غربی را
بیشتر از هر زمانی مورد تهدید قرار داده و بیم آن می رود که بر مشقات ملتمان
بیافزاید.
در چنین شرایطی آزربایجان ایشچیلری به عنوان ارگان
اینترنتی کمیته کارگری تشکیلات مقاومت ملی آزربایجان عاجز از تبریک روز کارگر است
و واقعاً نمی داند چگونه می توان این روز را جشن گرفت و تبریک گفت ؟!
با همه این تفاصیل آرزو مندیم بارقه ای از
امید در دل کارگران باقی بماند و هیچگاه امید به تغییر و شور تحول در دل قشر
عظیم زحمت کشا ن آزربایجان خاموش نشود زیرا امید تنها سرمایه ای است که می تواند
ما را زنده نگه دارد. آزربایجان ایشچیلری از این روی این روز را به تمام
کارگران تبریک می گوید. گرامی باد یاد و خاطره شهدا ، زندانیان و کوشندگان
کارگری.
تایماز اورمولو - سردبیر آزربایجان ایشچیلری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر